1 КУПЛЕТ:

Як цудоўна, што Ты, Бог стварыў.

Я паўсюль чую голас Твой мілы.

Гучна ён у лістоце зьвініць

І шапоча бы сьпелая ніва.

Гэта гор і лясоў хараство,

Гэта хвалі, што ўспеньвае вецер,

Гэта берагу цёплы пясок,

Гэта сонца ў бяскрайнім сусьвеце.

ПРЫСЬПЕЎ:

Госпад мой,гэта Ты, гэта Ты.

Цябе, Божа, паўсюль сустракаю,

Калі кветкі зьбіраю ў цішы

Ці кагосьці ўзаемна вітаю.

2 КУПЛЕТ:

Я паўсюль бачу творчы размах.

Пэндзаль Твой і Твой почарк пазнаю.

У дзіцячых наіўных вачах,

І у кветках Цябе сустракаю.

Гэта Ты нам сяброўства даеш,

Гэта Ты даў нам прыклад у працы.

І таму я хачу ўсё мацней

Прад Табою ў малітве схіляцца.

3 КУПЛЕТ:

Гэта Ты нас сьпяваць навучыў,

І таму нашы сьпевы ня сьціхнуць.

Ты сьвятлом Сваім нас асьвяціў,

Яно ў вечнасьці нават ня зьнікне.

Як цудоўна, што Ты, Бог стварыў.

Прад абліччам Тваім я скараюсь

Гэта Ты, Збаўца, мне падарыў,

Тое добрае ўсё, што я маю.