КУПЛЕТ 1:

Калі сумленне ізноў гаворыць ,

І няўчас прйшлося трываць,

Калі за мэтай больш нічога

                                              не відаць… 

ПРЫСЬПЕЎ:

Гэта Бог цябе чакае,

Гэта Ён дакрануўся да мрой.

Гэта Бог, зачараваны табою, табою…

КУПЛЕТ 2:

Каб павярнуў і ўсё даверыў,

Не насіў ў сабе шэрасць, бруд,

Прагне вызваліць Яго Надзея

                                                  ад пакут

ПРЫСЬПЕЎ.

МОСТ:

Так нібы промні пранікаюць ў ваду,

Бог бласлаўляе (тваю душу).