1 КУПЛЕТ:

Шэлест сухога лісьця

Адзінокая сьцежка Твая. 

Выходжу насустрач Табе я.  

Разгублены, трохі стомлены… 

ПРЫСЬПЕЎ:

     Пазнаю Цябе

     Як жабрака   маўклівага   

     З нагамі босымі і сэрцам,  

     Што крычыць:

    «Ідзі і адважным будзь і любі..»  

2 КУПЛЕТ:      

     Як незлічоныя зоры,

     Далёкія нашы шляхі.

     Калі гэта не Ты, то хто…

     Уздымацца ці маучаць,

     Разьбіцца ці сьпяваць?..

3 КУПЛЕТ:  

     Прыпыняюся,

     Але разам і Ты.

     Адзін ля аднаго – так заўжды,

     Як добра нам блукаць між траў.